دمجینک - پریستر و پسرک ماتحتی

خب خب. بیایید.

گاهی جهت تلطیف فضا لازم است پست‌های مفرح و مسخره هم داشته باشیم. چند روزی است که در فکر چیزی شبیه "جوردیسون حیرتی" هستم، اما هنوز سوژه‌ای به‌اندازه‌کافی مناسب نیافته‌ام. فلذا این بار با یک پست تحلیلی شبیه "بلکند دیترویت – آخرین شب قرن" با شما هستم.

این پست حاوی الفاظی است که ممکن است برای همه مناسب نباشد.

 

توضیح ابتدایی 1: آقای پریستر در سطوح بسیار بالایی به سر می‌برند و بنده هنوز در کف کالربلایندش هستم. قرن‌ها باید جان بکّنیم که بتوانیم اندکی ارکستراسیون (؟) از ایشان بیاموزیم. گیر دادن به ایشان (و بقیه) در این پست، به منزله ایراد گرفتن نیست؛ چرا که ما در حدی نیستیم که ازشان ایراد بگیریم. بی‌بروبرگرد.

توضیح ابتدایی 2: هنوز دقیق مطمئن نیستم که آیا خود پریستر اجازه استفاده از لاین‌هایش را به چنین اَن‌هایی داده یا خیر (که قاعدتاً داده؛ وگرنه اَن‌ها / عن‌ها از کجا توانسته‌اند صدای ساز پریستر را به این تمیزی گیر بیاورند).

خب برویم که شروع کنیم. ویدیو را اینجا ببینید.

·        خب، از ابتدا که می‌بینیم آقای پریستر های‌هت اولریک را حذف کرده و فلم را ترجیح داده است.

·        قیافه بقیه اعضا کمی تعجب بر‌انگیز است. یعنی چطور چنین توله‌هایی با پریستر کار کرده‌اند یا بهتر است بگوییم چطور پریستر با چنین توله‌هایی کار کرده است؟ مثلاً دختری هم در ویدیو هست که البته به نظر بیشتر جنبه بصری دارد. بعد چرا اسم بند باید بشود هاردوایرد؟ خیلی خلاقانه و کوبنده است؟ بنده اینطور فکر نمی‌کنم.

·        تا 10 ثانیه ابتدایی شاهد کات‌هایی بی‌دلیل و بسیار سریع هستیم.

·        0:11 آقای پریستر آیا کار درستی است که از همان ابتدا دبل کیک را به خیک آهنگ ببندید؟ بنده اینطور فکر نمی‌کنم. شاید بهتر بود شبیه همان اجرای 2012 ساده‌تر برگزارش می‌کردید.

·        0:17 چرا هد الکی؟چرا؟

·        0:18 مثلا من خیلی جدی و خفنم.

·        0:18 چقدر خوب شد که با کرش وارد پترن تام‌ها می‌شوید آقای پریستر؛ خلاف اجرای 2012تان.

·        0:22 چه چیز خنده‌داری در این ریف هست دخترک معلوم‌الحال؟

·        0:24 به نظر عکس آقای پریسلی روی تی‌شرت است که اگر هست، خاک بر سر آوانگارد عنتلکتتان. یاد بگیرید که آقای سندرز چطور با لباس موتورهد روی استیج سنگ‌ام‌حلقه ظاهر شد.

·        0:32 اوه، پریستر بچگی اسنر را جلوی چشمش می‌آورد.

·        0:36 بالأخره امضای پریستر از روی ارکستراسیون بی‌نظیرش مشخص می‌شود. به انگولک بِل راید راست و ترکیب محشر با های‌هت دیقت کنید.

·        0:45 ای وای...کاش نمی‌خواندی. که به تو گفت بخوانی پسرک ماتحتی؟ کاش حلقومت را می‌بستی و می‌گذاشتی همین وضعیت اینسترومنتال به خوبی و زیبایی پیش برود.

·        0:50 کرش راست را دیدید؟ عنقریب بود پرت شود در ماتحت صدابردار.

·        0:54 چه انتخاب به‌جا و باسلیقه‌ای آقای پریستر که با آخرین جمله ورس‌ها دبل کیک می‌نوازید.

·       آی پسرک ماتحتی! وقتی در کورس‌ها تُن صدایت خیلی فرقی نمی‌کند، الکی ادای داد زدن خشن در نیاور. در ضمن blood را وقتی با "آ" تلفظ کرده‌ای، بیخودی دهان چرک و بوگندویت را به شکل "اَ" در نیاور.

·        خب، دوباره همان ماجراها در ورس و کورس تکرار می‌شود؛ فقط با ذکر این نکته که اگر لومباردو بود، در آخرین میزان بریج قبل از ورس 2 ( 1:18 تا 1:20) احتمالا فیلی از همان فیل‌های وارآنسامبل‌پسند می‌زد که برررووو، بررررووو، بَب! روی تام‌ها و کیک حرکت کند.

·        همین وسط مسط‌ها شاید هدهای بی‌دلیل بیسیست و دخترکِ رواعصاب هستیم. آیا دلیلی دارد که در تمام طول آهنگ لزوماً و اجباراً هد بزنید؟ بنده اینطور فکر نمی‌کنم.

·        نکته‌ای که در کورس قبلی اشاره نشد، خلاقیت آقای پریستر در طراحی جملات متفاوت است. مثلا 1:45 را ببینید، امتداد دبل کیک و همان های هتِ وسط اسنر+کرش‌ها، به پیوستگی ماجرا چه کمک زیبایی می‌کند؟

·        اوه، در 1:50 شاهد کیک‌های ریز و زیبایی هستیم.

·        1:54 اوه، چه فرانتمن جدی و خطرناکی. نخوریمان ای هتفیلدک.

·        1:56 آن حرکت گردن چیست؟ اخم به چه منظور؟ تو چرا روی صندلی ننشستی اصلا؟ (گیر بیخودی)

·        2:01 یک‌دفعه شاهد صدای شدید بیس هستیم. هرچند دلیلی برای این کار وجود ندارد، اما انتخاب بدی هم نبوده است به نظر. ولی آنچنان سیرکل هدی هم ندارد ها!

·        آقای پریستر اینجا را قبلا شبیه اولریک می‌زد. حالا دست‌ها را داده به پاها و تا دسته، دبل کیک بسته به آهنگ. بس کن آقای پریستر، انقدر پر و پاچه‌ات را به رخ ما نکش.

·        2:12 که پسرک ماتحتی باز شروع به خواندن می‌کند و باز هم چندشمان می‌شود، یک بار دیگر ارکستراسیون آقای پریستر نجاتمان می‌دهد. بل راید‌ها انگار میدل فینگرشان را تا پرده گوشتان می‌رسانند و شروع به گیلیگیلی می‌کنند.

·        2:21 چه چوکی، چه ساستین های‌هتی [و عجب پایی؟] اسماعیل!

·        2:22 بیسیست خر مصب، تو که پارت نداری برای چه قیافه‌ات را آنطور می‌کنی؟ بنده اینطور فکر نمی‌کنم که نیازی به آن کار باشد.

·        2:23 گو و زهرمار. مگر نمی‌بینی آقای پریستر سر و ته اسنر را با کیک‌های زیبا هم می‌آورد؟ پس خفه شو. عین لبری که تر زد وسط سولوی منجینی.

·        اوه اوه، دخترک خطرناک شروع به رنده‌کردن گیتار کرد. بروید کنار، مبادا زخمی شوید!

·        آقای پریستر؟ زیر سولو انتظار بیشتری از شما داشتیم. اگر آنقدر کیک به خیک نبسته بودید، الان وضعیت بهتر بود (هرچند که در ادامه جبران می‌کنند). چرا از کرش استفاده نمی‌کنید؟

·        2:30 چه گلوپ (؟)هایی زیبا و هماهنگی با سولوی گیتار، آقای پریستر. یاد بگیرید پسرک ماتحتی و بیسیست خر مصب.

·        آهاااااا دخترک سگ، اگر راست می‌گویی حالا ادا اطوار در بیاور! چه شد؟ حواست رفت به انگشت‌گذاری؟ همه‌اش شوآف، همه‌اش کثافتکاری.

·        2:40 همه باید خفه شوند و گوش فرادهند وقتی که آقای پریستر آن پترن زیبا را با آن داینامیک بهشتی و جابه‌جایی طلایی اکسنت‌ها تلاوت می‌کند. حقیقتاً چندین بار گوش کردم. حرکت کامل دست‌ها را اینجا ببینید. تهش هم که وصل می‌شود به کیک‌ها، انگار  به طرز خوشایندی در آدم فرو می‌رود.

·        چه عجب دوربین سولیست و پریستر را نشان می‌دهد، نه خر و ماتحتی را!

·        2:54 چیز خنده‌داری در آن تکه سولو هست؟ اگر هست بگویید ما هم بخندیم.

·        کاش ظاهر پیکینگت قشنگ‌تر بود لااقل.

·        3:09 که اصلاً آقای پریستر حرفی نمی‌گذارد. من اگر یک روز چنین چیزی را زدم، از این دنیا می‌روم.

·        3:26 آقای پریستر انتظار داشتیم از همان پترن‌های زیبای بِل برایمان رو کنید زیر ورس آخر. ای بابا.

·        3:34 یا حسین، یک بار دیگر حجت بر ما تمام می‌شود.

·        3:44 را حقیقتاً نفهمیدم چی کار کرد! :))

·        حالا سوال اساسی اینجاست. اگر همه سنج‌ها روی رک بسته شده‌اند، چرا فقط سر چایناها دوربین آنطور به گوخوردن می‌افتد و می‌لرزد؟ شاید دو تا رک است؟ نمی‌دانیم. اگر کسی دانست، بگوید. ولی به هر حال افکت طبیعی بسیار جذابی است.

·        بعدش هم که تمام می‌شود.

امیدوارم که به‌اندازه قبلی‌ها جالب بوده باشد که البته بنده اینطور فکر نمی‌کنم.

کاش دونیتز اینطوری نمی‌کرد.