گنبد سرد بریک داون، راننده و دوستان در لوپ

آستون مارتینی، بنتلی‌ای، کامارو اس‌اسی چیزی که فقط با فشار چند دکمه حرکات نمایشی انجام می‌دهد و مثلاً تکه اینسترومنتال، بریک داون - یا هر کوفت دیگر- سِیومی هم موسیقی زمینه‌اش است. سکون یخ و سنگین گنبد‌مانندی که زیرش فقط می‌شود از بازی به سریال و معکوس حرکت کرد. احساساتی که سرازیر می‌شود و کم‌پاسخ می‌ماند. جایگزینی که باز هم در همان قالب می‌رود و پرچم‌های قرمز پررنگی که هشدارِ حرکت با ترمزدستی را می‌دهند. ملقمه‌ای پلاسماگونه که باید با تمام چیزهایی که سر راه بهشان چنگ می‌زنیم، درونش شنا کنیم و فرصتی هم نداریم ببینیم چه چیزهایی در چنگمان گیر کرده و کدام‌ها رها شده. دوربین به‌راستی در چشم عسلی گهی‌ام وارد می‌شود و صدای چرخ‌دنده‌ها دلهره‌آورتر از همیشه. 

نظرات 2 + ارسال نظر
شهرزاد جمعه 14 مهر 1402 ساعت 23:41

آآآ
تولدت همین روزا بود. یادم رفته دقیق ولی مبارکه خلاصه.
پیر شدی رفت.

اوف بابا چه همه هم یادشون بوده :)))
قربون شما بابا، مرسی مرسی.
پیر هم خودتی البته.

ریسیو چهارشنبه 12 مهر 1402 ساعت 20:06

تولدت بود که:)))
مبارکی :گل‌گل‌گل، گل از همه رنگ

ای بابا مرررسی که :)))
قربون شما، سلامت باشی
با شامپو گلرنگ؟! :))

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد